تاریخ نگاران بر این باورند که علاوه بر این، بسیاری از ارمنی‌ها به دستور حاکمان عثمانی از ترس یاری رساندن به ارتش روسیه در شرایطی بد با قطار و یا از راه پیاده در بدترین شرایط انسانی به سمت جنوب یا جنوب غربی (عراق و روسیه) تبعید شدند که بسیاری از آنان کشته شدند. جالب آنکه بسیاری از پژوهشگران و نویسندگان که در مورد کشتار ارامنه کتاب نوشته‌اند، بر سود بردن عثمانی ها از اقلیت کرد برای سرکوب و کشتار ارامنه تاکید کرده‌اند. مالکل جی. آرلن در کتاب خود با عنوان «کشتار ارمنیان یا گذرگاه آرارات» معتقد است که نسل‌کشی ارمنیان در ترکیه در دو مرحله رخ داده است. ارامنه خشونت به کار رفته علیه آنان را در این سال‌ها صدها بار بدتر از دوران امپراتوری عثمانی توصیف می‌کنند. در این زمان به دلیل آنکه بیم آن می‌رفت که ارامنه در جنگ جهانی اول جانب روس‌ها را بگیرند و ارتش ترک را از پشت سر مورد حمله قرار دهند، تبعید و کشتار آنان آغاز شد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
